احترام به کودکان بخش دوم
احترام به کودکان بخش دوم با توجه به اقتضای شغلم و سر و کار داشتن زیاد با والدین و کودکان , رفتارهای پدرها و مادرها نسبت به کودکان و بچه های بزرگترشان گاهی توجه مرا به خودش جلب می کند ... وقتی مادری خسته از سرکار به دنبال کودک خودش می آید و با عجله به او می گوید : زود باش , سریع بریم ... و کودک هم با عجله و اضطراب وسایلهایش رو جمع می کند ...
وقتی پدری با عصبانیت وارد محیط تحصیلی می شود و به کودکش می گوید : پس کجایی دو ساعته دارم بوق می زنم؟! بیا دم در دیگه ... و من خیلی خونسرد و با روی خنده می گویم : ببخشید تقصیر ما است که اجازه نمی دهیم دم در بروند...
مادری را دیدم که با خستگی به دنبال فرزندش آمد و وقتی کودک را دید او را بغل کرد و بوسید و اجازه نداد خستگی اش به کودک منتقل شود. درست مصداق صحبتی که در جلسات با همکاران داشتم و می گفتم: وقتی وارد کلاس می شوید , ناراحتی ها و خستگی های خود را پشت در کلاس چال کنید و سپس وارد شوید.
وقتی که چشمم به گوشی یکی از دانش آموزان 12 ساله می افتد که در حال تایپ کردن بود که ... عزیزم کجایی ؟ .... عشقم نزدیکم ... و با اضطراب به دانش آموزم نگاه می کنم و می بینم مادرش با بوسه به استقبال دخترش آمد... و واقعا متعجب این رفتار دوستانه بین مادر و دختر شدم.
تا الان 16 سال است که رفتارهای مختلفی از والدین نسبت به فرزندان خود و برعکس دیده ام و حال تصمیم گرفتم مقاله در این خصوص جمع آوری کنم ...
مسلما پدر و مادرهای شاد کودکانی شاد و پدر و مادرهای افسرده و ناراحت کودکانی افسرده و پرخاشگر دارند ...
به كودكان احترام بگذاريد آن ها هم سرمایه‌های عظیم و ارزندۀ جامعه‌اند، و هم از این قاعده مستثنا نیستند. به‌خصوص اگر این اکرام و اظهار محبت به آنها در مقابل دیگران باشد. کودکان عاشق این هستند که پدر و مادرشان جلوی دیگران به آنها احترام بگذارند و آنها را در آغوش بگیرند و ببوسند.
و البته این احترام باعث جذب و اطاعت آنها می شود. اگر پدر و مادری به فرزند خود احترام بگذارند، در تربیت او موفق‌ترند. چون کودکان در این صورت بهتر به سخنان و نصایح والدین خود گوش می‌دهند؛ اگر به شخصیت آنها بی‌احترامی یا توهین شود، این رفتار دشمنی و کینۀ آنها را به همراه خواهد داشت.
وقتی وارد منزل می شوید به کودک خود سلام کنید. او را ببوسید و در آغوش بگیرید و نام او را کامل و زیبا تلفظ کنید. حتی وقتیکه از او ناراحت و عصبانی می شوید از بکار بردن الفاظ بد و توهین آمیز بپرهیزید و از هر گونه اقدامی که موجب تحقیر و خجالت کشیدن او شود خودداری کنید.
فرزندان والدینی که به کودک خود احترام می‌گذارند، اعتماد به نفس بیشتری دارند. بنابراين هرگز كودك خود را با ديگران مقايسه نكنيد. هميشه سعي كنيد فرزندان خود را همان‌گونه كه هستند، يعني با نقاط قوت و ضعفي كه دارند، بپذيريد. همیشه سعی کنید نقاط قوت او را پوشش دهید و ستایش کنید. زيرا كه دورۀ كودكي مهم‌ترين دورۀ زندگي انسان و دورۀ شكل پذيري و اثر پذيري اوست. هر چه در كودكي در قالب انسان ريخته مي‌شود شخصيت فرداي او را مي‌سازد.
باید مواظب باشند که در گفتگو با کودکان، صدایشان بلندتر از معمول نباشد و وقتی تذکراتی لازم شد، با ملایمت و نیکویی ادا شود که سدّی میان آنها و کودکان ایجاد نکند و در آنها رنجشی به وجود نیاورد.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله مردم را به نماز فرا خواند. حسن علیه السلام طفل خردسالی بود و با آن حضرت بود. پیامبر صلی الله علیه و آله طفل را پهلوی خود نشاند و به نماز ایستاد. حضرت یکی از سجده های نماز را خیلی طول داد. راوی می گوید: من سر از سجده برداشتم و دیدم حسن علیه السلام از جای خود برخاسته و روی کتف پیامبر صلی الله علیه و آله نشسته است. وقتی نماز تمام شد، نمازگزاران گفتند: «ای رسول خدا! چنین سجده ای از شما ندیده بودیم. گمان کردیم وحی بر شما رسیده است». فرمود: وحی نرسیده بود. فرزندم حسن در حال سجده بر دوشم سوار شد. نخواستم تعجیل کنم و کودک را به زمین بگذارم. آن قدر صبر کردم تا طفل خودش از کتفم پایین آمد. پیامبر صلی الله علیه و آله با طول دادن سجده، حداکثر احترام را درباره فرزند خود، معمول داشت.
پیامبر صلی الله علیه و آله گاهی برای احترام به کودکی سجده نماز را طولانی می کند و گاهی هم به احترام کودک، نماز را به سرعت خاتمه می دهد.
لینکهای مفید و مرتبط در وبلاگ
چرا فرزندمان از ما فاصله می گیرد؟
وبلاگ کودک من