داستان «اُ» استثنایی

یکی  از مشکلات آموزشی که موجب نوشتن غلط کلمه می شود « اُ » استثناء است .

واژه هایی مثل ( خوش، خورشید، خوراک، نوک، دو، خود، تو و…) را ممکن است دانش آموزان به صورت ( خُش، خُرشید، خُراک، نُک، دُ ، خُد،تُ و….) بنویسند،چون تعداد اینگونه کلمات محدود هستند . می توان با نوشتن این کلمات بر روی یک صفحه ی مقوایی، نوشتن آن‌ها را به کودکان یاد داد ، یعنی‌ از حافظه‌ی‌ بصری‌ آنان استفاده نمود . البته در هنگام آموزش می توان از روش قصه گویی استفاده نمود .

 مثلا « او » به حرف بابا و مادرش گوش نداده و بدون لباس گرم بیرون رفته و با دوستانش بازی کرده البته به دوستانش هم گوش نداده و لباس گرم نپوشیده و برف بازی کرده است . حالا به شدت سرما خورده و صدایش در نمی آید . از او   می پرسیم اسمت چیه ؟ به جای اینکه بگوید «او» میگوید: « اُ » . از این به بعد در این چند کلمه که «او » مریض بوده ، «اُ » خوانده می شود .

خورشید ،خود ،نوک ،خوش ،تو ،دو ، خوراک و ….