بي اشتهايي كودكان
بي اشتهايي كودكان يکي از نگران کننده‌ترين مسائل مادران بي اشتهايي کودکان بخصوص در سنين۹الي۲۴ماهگي است که باعث بيشترين مراجعه والدين به پزشکان اطفال و متخصصين تغذيه مي‌باشد . از عوامل موثر در بي اشتهايي کودکان مي‌توان به موارد زير ...
يکي از نگرانکننده‌ترين مسائل مادران بي اشتهايي کودکان بخصوص در سنين۹الي۲۴ماهگي است که باعثبيشترين مراجعه والدين به پزشکان اطفال و متخصصين تغذيه مي‌باشد . از عوامل موثر دربي اشتهايي کودکان مي‌توان به موارد زير اشاره کرد :
١-ابتلا به بيماريهاي عفوني و انگلي مخصوصا" دستگاه گوارش و تنفس
٢-رژيم غذايي يکنواخت و فقدان موادغذايي مؤثر بر اشتها مثل روي و آهن که در ايران بسيار رايج است.
٣- -غصه ،حسادت و اضطراب کودکان
-٤- زخم‌هاي دهاني مثلا" به علت درآوردن دندان
درموارد مربوط به بيماريها حتما" بايد به پزشک مراجعه کرد . مثل ابتلا به بيماريهاي عفوني يا انگلي ولي در مورد کودکاني که بواسطه تولد نوزاد جديد ، بيماري يا غيبت مادر، غمگين مي‌باشند بايد به کودک عشق و محبت بيشتري ابراز کرد بخصوص در هنگام غذاخوردن .
شرايط ديگر مثل دندان درآوردن ، نحوه ارائه غذاي جامد به کودک و ياتأخير در ارائه آن ، پافشاري زياد براي خوراندن غذا به کودک ، خوراندن مايعات شيرينبه خصوص قبل از غذا و استفاده از شيشه و سرپستانک در کودک ، مواردي هستند که بايدبه والدين جهت رفع بي‌اشتهايي كودكان آموزش داد .
از جمله ؛ مواردي که والدين بايد بخاطر داشته باشند مي‌توان به موارد زير اشاره نمود :
بايد در هنگام تغذيه کودک به اشتهاي کودک توجه نمود . کودک سير همچون يک بزرگسال از خوردن غذا امتناع مي‌کند . قبل از غذا کمي بازي ، عدم استفاده از خوراكي ها و مايعات شيرين وخواب آلودگي کودک را در نظر داشته باشيد .
-در تغذيه کودکان از غذاهاي موردعلاقه کودک استفاده کنيد کودکان هم همچون بزرگسالان بعضي غذاها را دوست ندارند. غذاهاي مورد نياز آنها را که مورد علاقه شان نيست با غذاهاي مورد علاقه‌شان مخلوط کنيد و يا شکلشان را تغيير بدهيد ، اکثر کودکان غذاهاي با طعم شيرين را به غذاهاي شور و ادويه دار ترجيح مي‌دهند .
در غذا دادن به کودک صبور باشيد و با او به مهرباني رفتار کنيد تا اين تجربه را برايش لذتبخش نمائيد در ضمن کودکان علاقه به استقلال دارند به آنها اجازه بدهيد خودشان غذا بخورند حتي اگر بيشتر غذا را به زمين بريزند .
از پافشاري و اصرار زياد در مواقعي که کودک تمايلي به خوردن ندارداجتناب کنيد. ۱ تا ۲ ساعت صبر کنيد و در اين مدت هيچگونه مايعات شيرين و يا غذاي ديگري به او ندهيد و چنانچه بعد از اين مدت باز هم تمايلي به غذا نداشت نوع غذا راتغيير بدهيد يا تا وعده غذايي ديگر صبر کنيد در عين حال نسبت به او بي‌تفاوت نباشيد . شايد عدم تمايل کودک به غذا جهت جلب توجه بوده باشد .
کودک را براي غذاخوردن تمجيد کنيد و در اين زمان نسبت به زمانيکه از غذاخوردن امتناع مي‌کند توجه بيشتري نشان بدهيد .
-غذاي کودکان را به انواع و اشکال مختلف تزئين کنيد و درهنگام غذا خوردن افرادي که مورد علاقه‌اش هستند در کنارش قرار بگيرند تا او در هنگام غذا خوردن بيشتر شاد باشد و تجربه‌اش لذت بخش‌تر باشد .
در هنگام بيماري بسته به ميل کودک به او غذا بدهيد و از زور استفاده نکنيد . بجاي اجبار مي‌توان تعداد دفعات غذا دادن را افزايش داد و جبران وزن از دست رفته را، به بعد از دوران شدت بيماري موکول نمود.
در دوران نقاهت بهتر مي‌توان از اشتهاي بازگشته کودک جهت جبران وزن از دست رفته استفاده کرد
