درخت

لی‌لی، لی‌لی، های های

گریه کنیم! وای وای!

گریه چرا؟

 چون که رفیق ناز ما مریض است.

دوست تمام بچه‌ها مریض است.

 دست و بالش شکسته

شاخه‌ی سبز پارسالش شکسته

 گریه کنیم، مریض شده، وای وای

درخت نازنینی بود، های های

 با باد که هم‌بازی می‌شد

خواننده‌ی نازی می‌شد

 سایه‌ای داشت، صفایی داشت

دور و برش چه جایی داشت

 آهای درخت مهربان

نرو، تو شهر ما بمان

 باران می‌آد آب می‌خوری

باد که بیاد تاب می‌خوری

شعر: مصطفی رحماندوست