جویدن ناخن در کودکان
وقتی بچه بود، خیلی سعی کردند عادت جویدن ناخن را از سرش بیندازند؛ ولی نشد که نشد. خودش هم این عادت را دوست نداشت. از اینکه ناخنهایش، زشت و بدترکیب شده بودند، خجالت میکشید، ولی نمیتوانست جلوی خودش را بگیرد و هر وقت خیلی عصبی بود یا استرس داشت، بیاختیار، دستاش را به سمت دهانش میبرد............................
فلفل مالیدن روی انگشت تنها روش جلوگیری از جویدن ناخن نیست!
وقتی بچه بود، خیلی سعی کردند عادت جویدن ناخن را از سرش بیندازند؛ ولی نشد که نشد. خودش هم این عادت را دوست نداشت. از اینکه ناخنهایش، زشت و بدترکیب شده بودند، خجالت میکشید، ولی نمیتوانست جلوی خودش را بگیرد و هر وقت خیلی عصبی بود یا استرس داشت، بیاختیار، دستاش را به سمت دهانش میبرد. حالا که خودش مادر شده، حساسیتاش نسبت به این عادت ناپسند، بیشتر هم شده؛ ولی نمیداند چهطور باید جلوی ناخن جویدن دخترش را بگیرد.
جویدن ناخن، یک عادت نوروتیک است که ممکن است در هر سنی بروز کند، اما میزان شیوع آن، در کودکی و در بین پسرها، بیشتر است و اگر از همان خردسالی، جلویش گرفته نشود، در بزرگسالی، ترک کردن آن، بسیار مشکل یا غیرممکن میشود.
چقدر ناخن می جوید؟ |
درصد |
تقریبا همیشه |
4/11 درصد |
اغلب اوقات |
2/44 درصد |
بعضی اوقات |
6/28 درصد |
گاهی |
8/11 درصد |
چرا کودکان ناخن میجوند؟
بچهها، وقتی زیر فشار روانی قرار میگیرند، به شکلی این مساله را نشان میدهند تا از این فشارها و تنشها رها شوند. جویدن ناخن هم هشداری برای والدین است تا بفهمند کودک، دچار مساله و نگرانی است که نیاز به ریشهیابی دارد.
گاهی والدین، مشکلاتی را که در محیط کار یا خانواده دارند، به کودکان منتقل کرده و آنها را هم درگیر میکنند. مثلا از کودک ایراد میگیرند که چرا در نوشتن تکالیف، کند است یا در خوردن غذا دقت لازم را ندارند و در انجام وظایف خود، حواسپرت هستند. وقتی این تذکرها، زیاد مشود، رفتار در ظاهر نادرست بچهها هم بیشتر شده و گاهی آنها، نشانههایی از نگرانی را از خود بروز میدهند که بارزترین آن، جویدن ناخن است.
بکن - نکن، دست نزن، برو، نرو، یواش، زود باش، کمتر، بیشتر...» اگر یک نفر، مدام، اشتباهاتات رو تذکر بده یا سرزنشات کنه، خودت چه حسی پیدا میکنی؟
گاهی والدین، از کودکان خود که در سن پایین هستند، انتظار دارند خیلی بزرگتر از سن خود رفتار کنند همیشه مرتب باشند، بیصدا گوشهای بنشینند، شیطنت نکنند و...، اما باید دید که برای پدر و مادر، داشتن چه فرزندی، جذابتر است؟ کودکی متکی و بزرگتر از سن خود یا کودکی که واقعا کودکی میکند و در این کودکیها، به والدین و کمک آنها نیاز دارد؟
برخی والدین دوست ندارند هیچ ضعفی از فرزندشان بینند، بهخصوص ضعفهایی که خود در دوران کودکی، با آنها دست به گریبان بودهاند. به همین دلیل، حتی گاهی از روی محبت، بر ایرادهای کودک انگشت میگذارند تا او را از این اشتباههات، دور کنند.
نخوردن ناخن، راه داره
لازم نیست به او تذکر دهید که «اگه ناخن بخوری، توی دلت، درخت ناخن درمیاد» یا «ناخنات رو نخور، دستات زشت میشه، دیگه کسی به دستات نگاه نمیکنه»؛ بلکه یک کار عملی انجام دهید. دستهایش را کنار دستهای خود قرار دهید و بگویید: «به نظر تو، کدوم یکی از دستها قشنگتره؟» به این ترتیب، او واقعیتها را میبیند.
سعی کنید همیشه ناخنهایش را کوتاه نگه دارید و بهتر است سوهان هم بزنید که نرم باشد و کمتر آن را سمت دهان خود ببرد. دقت کنید که فقط ناخن را میجود یا دور آن و حتی خود ناخن را هم میکَند. بعد، یک جدول تهیه کنید. وقتی شما، ناخنهایش را میگیرید و در حال کمک کردن روحی هم هستید یا با آرامش به او تذکر میدهید و حواساش را پرت میکنید، پیشرفت او را در جدول هم علامتگذاری کنید، اما باید یادتان باشد که او، ممکن است نتواند بهطور کامل، از این کار دست بکشد اما کمکم پیشرفت خواهد کرد.
هر چند روز یک بار که مثلا ستارههای جدولاش زیاد شد، برایش جایزهای تهیه کنید. یکی از این جدول ها را هم ما برایتان آماده کردیم تا زودتر دست به کار شوید.
دکتر مریم محمدنژاد، متخصص روانپزشکی، رتبه سوم بورد کشوری روانپزشکی:
ناخن جویدن میتواند عادتی ژنتیکی باشد که از یکی از والدین، به کودک ارث میرسد، اما گاهی هم به صورت یک رفتار آموخته شده و تقلیدی از اطرافیان است. این رفتار، صرف نظر از تقلیدی یا ژنتیکی بودن، نوعی نمایش ترس و اضطراب در برابر انضباط زیاد یا توقع بیش از حد والدین از کودکان است که باعث بالا رفتن استرس کودکان شده و به جویدن ناخنها میانجامد.
گاهی هم ناخن جویدن، نوعی بیان خشم در برابر ناکامیها و محدودیتهایی است که کودک، در زندگی روزمره خود، با آنها مواجه میشود یا به این روش، درصدد جلب توجه والدینش است. در مورادی هم این کار، فقط برای کاهش استرسها و تشویشهای روزانه است و کودک، از انجام آن لذت میبرد و به آرامش میرسد.
منبع:شهرزاد
لینک مربوطه