شعر مادر
شعر مادر تمام شبهای بی ستاره
به زیر ابرهای پاره پاره
لالایی میخوندی تا بخوابم
بیدار بودی کنار رختخوابم
تمام قصه هایی که میگفتی
صدای گریه هامو میشنوفتی
خواب که از چشمهای من پر میزد
به دلت غصه و غم سر میزد
من یک گلم، تویی برام یک ریشه
مادر بمون ،کنار من همیشه
کنار من بمون تو تا همیشه
که هیچکی مثل مادرم نمیشه
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
